Στις 17.12.2007 δόθηκαν στη δημοσιότητα πρακτικά συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου της Ισραηλινής κυβέρνησης Εχούντ Ολμέρτ, με τη λιτή ανακοίνωση ότι:«Σε συνέχεια της απόφασης της 23ης Οκτωβρίου 2007 της Υπουργικής Επιτροπής –που συνεδρίασε για να εξετάσει το θέμα του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ– η κυβέρνηση ενέκρινε την τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου κ. Θεοφίλου του 3ου ως Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ, στη θέση του Ειρηναίου του 1ου, σύμφωνα με την απόφαση της 22ας Αυγούστου 2005 της Ιεράς Συνόδου του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τα πρακτικά, είναι η πρόταση του προέδρου της Επιτροπής, υπουργού Ράφι Εϊτάν, να προσκομισθεί στην κυβέρνηση του Ισραήλ (μαζί με ένα συστατικό κείμενο εξηγήσεων για την απόφαση αναγνώρισης του Θεόφιλου), ένα συνημμένο γράμμα από τον ίδιο τον κληρικό, στο οποίο θα παρουσιάζει λεπτομερώς τη στάση του σχετικά με τις υποχρεώσεις/δεσμεύσεις του έναντι του Κράτους του Ισραήλ!
Και μπορεί η Διεύθυνση Εκκλησιών του Ελληνικού ΥΠ.ΕΞ. να πανηγύριζε θεωρώντας μεγάλη διπλωματική επιτυχία την αναγνώριση του Θεόφιλου, κομβικό σημείο όμως προκειμένου να νομιμοποιηθούν οι διαδικασίες με βάση τις οποίες έγινε η ψευτοαναγνώρισή του ήταν τηλεφώνημα της Ντόρας Μπακογιάννη στην ομόλογό της Τζίπι Λίβνι, εκφράζοντας την ελπίδα της ότι η Ισραηλινή Κυβέρνηση θα τον αναγνωρίσει!!
Η σιδηρά κυρία του Ισραήλ, η δεύτερη γυναίκα πολιτικός στην ιστορία του κράτους μετά την Γκόλντα Μέιρ που ηγήθηκε ενός τόσο σημαντικού υπουργείου, εκμεταλλευόμενη και αναρριπίζοντας το «Ειρηναίος–γκέιτ», έπραξε και εισέπραξε προς ίδιον εθνικό όφελος. Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση του δικηγόρου του Πατριαρχείου κ. Ράμι Μούγκραμπι ότι αφενός «υπάρχουν τρεις αγοραπωλησίες ακινήτων που δεν μπορούν να ολοκληρωθούν χωρίς την αναγνώριση του Θεόφιλου» αφετέρου πως «το Πατριαρχείο είναι έτοιμο να κάνει αγοραπωλησίες με το Κράτος».
Το απροκάλυπτο όμως “δούναι για το λαβείν” επιβεβαιώνεται με την ενδοτική απόκριση του μοιχεπιβάτη Θεόφιλου στον υπουργό Roni Bar-Οn ότι το νομικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία της Σιωνίτιδας Εκκλησίας έχει βάση τον νόμο του Κράτους του Ισραήλ. Υπενθυμίζεται εδώ ότι η αντιπατριαρχική συσπείρωση - βασικό γρανάζι της οποίας υπήρξε και ο Θεόφιλος - και που απέβλεπε στην ανατροπή του Πατριάρχη Ειρηναίου καθώς και η αντικανονική εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο κλίμα της Σιωνίτιδας Εκκλησίας έγινε στο όνομα του Ιορδανικού νόμου του 1958 «τον διέποντα τα του θρόνου των Ιεροσολύμων» (δες επίσημο τριμηνιαίο περιοδικό «Ορθοδοξία» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τεύχος Απρίλιος – Ιούνιος 2005) χωρίς φυσικά να συντρέχουν οι προβλεπόμενοι συγκεκριμένοι λόγοι «αιρετικής εκτροπής ή σωματικής ανεπάρκειας ή πνευματικής ασθένειας» του άρθρου 27, όπως επί λέξει διατυπώνεται και στην γνωμάτευση του έγκριτου καθηγητή κ. Βλάσιου Φειδά.
Για του λόγου το αληθές σας παρουσιάζουμε τα αδιάσειστα ντοκουμέντα που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Και μπορεί η Διεύθυνση Εκκλησιών του Ελληνικού ΥΠ.ΕΞ. να πανηγύριζε θεωρώντας μεγάλη διπλωματική επιτυχία την αναγνώριση του Θεόφιλου, κομβικό σημείο όμως προκειμένου να νομιμοποιηθούν οι διαδικασίες με βάση τις οποίες έγινε η ψευτοαναγνώρισή του ήταν τηλεφώνημα της Ντόρας Μπακογιάννη στην ομόλογό της Τζίπι Λίβνι, εκφράζοντας την ελπίδα της ότι η Ισραηλινή Κυβέρνηση θα τον αναγνωρίσει!!
Η σιδηρά κυρία του Ισραήλ, η δεύτερη γυναίκα πολιτικός στην ιστορία του κράτους μετά την Γκόλντα Μέιρ που ηγήθηκε ενός τόσο σημαντικού υπουργείου, εκμεταλλευόμενη και αναρριπίζοντας το «Ειρηναίος–γκέιτ», έπραξε και εισέπραξε προς ίδιον εθνικό όφελος. Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση του δικηγόρου του Πατριαρχείου κ. Ράμι Μούγκραμπι ότι αφενός «υπάρχουν τρεις αγοραπωλησίες ακινήτων που δεν μπορούν να ολοκληρωθούν χωρίς την αναγνώριση του Θεόφιλου» αφετέρου πως «το Πατριαρχείο είναι έτοιμο να κάνει αγοραπωλησίες με το Κράτος».
Το απροκάλυπτο όμως “δούναι για το λαβείν” επιβεβαιώνεται με την ενδοτική απόκριση του μοιχεπιβάτη Θεόφιλου στον υπουργό Roni Bar-Οn ότι το νομικό καθεστώς που διέπει τη λειτουργία της Σιωνίτιδας Εκκλησίας έχει βάση τον νόμο του Κράτους του Ισραήλ. Υπενθυμίζεται εδώ ότι η αντιπατριαρχική συσπείρωση - βασικό γρανάζι της οποίας υπήρξε και ο Θεόφιλος - και που απέβλεπε στην ανατροπή του Πατριάρχη Ειρηναίου καθώς και η αντικανονική εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο κλίμα της Σιωνίτιδας Εκκλησίας έγινε στο όνομα του Ιορδανικού νόμου του 1958 «τον διέποντα τα του θρόνου των Ιεροσολύμων» (δες επίσημο τριμηνιαίο περιοδικό «Ορθοδοξία» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τεύχος Απρίλιος – Ιούνιος 2005) χωρίς φυσικά να συντρέχουν οι προβλεπόμενοι συγκεκριμένοι λόγοι «αιρετικής εκτροπής ή σωματικής ανεπάρκειας ή πνευματικής ασθένειας» του άρθρου 27, όπως επί λέξει διατυπώνεται και στην γνωμάτευση του έγκριτου καθηγητή κ. Βλάσιου Φειδά.
Για του λόγου το αληθές σας παρουσιάζουμε τα αδιάσειστα ντοκουμέντα που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου