ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για τη σχέση μεταξύ επιστήμης και Πίστης στο Θεό.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λοιπόν νεαρέ, πιστεύεις στον Θεός
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Βεβαίως, κύριε.

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι καλός ο Θεός;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Φυσικά και είναι!
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι παντοδύναμος ο Θεός;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Μάλιστα
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ο αδελφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε το Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς τους ανθρώπους θα προσπαθούσαν να Βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι λοιπόν η καλοσύνη του Θεού σου;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: …….
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Δεν μπορείς να απαντήσεις! Έτσι δεν είναι; Ας αρχίσουμε από την αρχή. Είναι καλός ο Θεός σου;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Είναι καλός ο διάβολος;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ποίος δημιούργησε τον διάβολο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ο… Θεός…
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Σωστά. Πές μου τώρα, υπάρχει κακό σ’ αυτόν τον κόσμο;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Το κακό βρίσκεται παντού; Ο θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Ναι
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:Άρα λοιπόν ποίος δημιούργησε το κακό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: …….
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Να συνεχίσω. Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Μάλιστα.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λοιπόν νεαρέ, ποιος τα δημιούργησε;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: ……
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχει δει ποτέ το Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Όχι, κύριε.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Έχει ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό; Έχεις μυρίσει το Θεό; Τέλος πάντων, έχεις αντιληφθεί ποτέ με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: … Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Θεό;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ:Ναι κύριε, ΠΙΣΤΕΥΩ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Τίποτα κύριε. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κύριε καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε Θερμότητα;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Υπάρχει επίσης κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Λάθος κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να φτάσουμε στο απόλυτο μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζουμε κρύο. Το κρύο, κύριε, είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, απλά κύριε, είναι η απουσία αυτής.

ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΙΓΗ.

ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Σκεφτείτε το σκοτάδι κύριε καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το σκοτάδι είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως… Αλλά, όταν δεν έχει φως δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Και που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ:Κύριε καθηγητά, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική!
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ελαττωματική; Μήπως να μου εξηγήσεις γιατί;
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Κύριε καθηγητά σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι μετρήσιμο. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι απλό όπως είναι η σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν την έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει από μόνος του. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της ζωής. Τώρα πείτε μου, κύριες καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μία μαϊμού;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Όχι.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ τη διαδικασία της εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ….
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Υπάρχει κάποιος μέσα στην αίθουσα που να έχει δει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Κανένας! Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε καθηγητά. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε με όλο τον σεβασμό, πως μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Μου φτάνει ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου!
ΦΟΙΤΗΤΗΣ: Αυτό είναι κύριε καθηγητά… Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά!

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ALBERT AINSTEIN!