
Ορισμένοι μπορεί να διαμαρτυρηθούν και να πουν ότι το περιβαλλοντικό κίνημα έχει σχέση με την επιστήμη και όχι με τη θρησκεία. Αλλά χρειάζεται να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε όλους τους αυτούς που συμμετέχουν σε αυτό και σε αυτά που γράφουν.
"GaiaMind" είναι το όνομα ενός έργου που συνδέεται με το ‘Κόμμα του Φωτός’, (‘Light Party’, αμερικάνικο, πράσινο, ‘ολιστικό’ κόμμα, με έδρα το San Francisco και ηγέτη τον Da Vid) που υποστηρίζει ότι μέσω της "παγκόσμιου διαλογισμού και προσευχής», «οι άνθρωποι μπορούν να "ευθυγραμμιστούν και να επεκτείνουν τις ισχυρές ενέργειες έναρξης της Εποχής του Υδροχόου ...». Στα βιβλία τους λένε: "Φαντάσου τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να μοιράζονται μια στιγμή διαλογισμού και προσευχής, μια στιγμή ενοποιημένης παγκόσμιας συνείδησης, όταν οι άνθρωποι από πολλές διαφορετικές πνευματικές παραδόσεις του κόσμου εστιάζουν ταυτόχρονα την προσοχή τους στην διασυνδεδεμένη σχέση μας με τη Γαία – την ζώσα Γη".
Η ‘Αλλαγή’ (‘Change’) έχει γίνει το κλισέ της εποχής μας, η κίνηση της Νέας Εποχής το αποκαλεί "μεταμόρφωση". "Στο τέλος του εικοστού αιώνα, υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι είμαστε καταδικασμένοι, ως είδος και ο πλανήτης, αν δεν έχουμε μια ριζική αλλαγή συνείδησης. Η επανεμφάνιση της θεάς γίνεται το σύμβολο και η αλληγορία για αυτόν τον μετασχηματισμό ... [Και], έχει οδηγήσει σε μια νέα πνευματικότητα που βασίζεται στη Γη»(Elinor Gadon, ‘The Once and Future Goddess’, δηλ. ‘Η Κάποτε και Μέλλουσα Θεά’).

Το περιβαλλοντικό κίνημα άρχισε να γεννιέται την δεκαετία του 60 -70 και άνθισε στο προσκήνιο στα τέλη της δεκαετίας του 80 μέσω του ΟΗΕ. Έγινε πολιτικό θέμα μέσα από άνδρες όπως ο πρώην βοηθός Γενικός Γραμματέας Robert Muller και ο Maurice Strong. Και εκεί είναι η βάση επιρροής του ακόμα και σήμερα.
Το πράσινο κίνημα είχε γεννηθεί από ριζοσπάστες οικολόγους, φεμινίστριες, μαρξιστές, και peaceniks στη δεκαετία του 60. Πολλοί είδαν τον Βουδισμό, την πνευματικότητα των Ινδιάνων ιθαγενών και την Wicca ως εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή θρησκεία, δηλαδή τον Χριστιανισμό. Όταν η Ημέρα της Γης καθιερώθηκε, η ημερομηνία της ήταν η 22 Απριλίου. Αυτή η ημερομηνία είναι σημαντική, επειδή είναι τα γενέθλια του Λένιν. Ο Λένιν ήταν κάθε άλλο παρά οικολόγος, ήταν ένας μαρξιστής δολοφόνος.

Και ποιο ήταν αυτό το ανώνυμο "μοναδικό γεγονός" του 1970; Ήταν ο 100ος εορτασμός γενεθλίων για Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, γνωστού στην ιστορία ως Λένιν.
Εκείνοι που αντιτίθενται σε αυτήν την κίνηση έχουν επισημάνει ότι οι καλύτεροι φίλοι της Ημέρας της Γης είναι άτομα όπως ο David Brower, ιδρυτής της ‘Friends of the Earth’ (FOE) πίσω στο 1969. Γεννημένος στο Berkeley, ο Brower ήταν ο πρώτος γενικός διευθυντής του ‘Sierra Club’ (1952-1969) και η αιχμή του δόρατος στις προσπάθειές του Club να σταματήσει η κατασκευή δρόμων και η ανάπτυξη σε εθνικά πάρκα. Στα επόμενα χρόνια ο Brower πήγε για ‘προσκύνημα’ στη Νικαράγουα και εξήρε τους μαρξιστές Σαντινίστας.
Η πρώτη Ημέρα της Γης το 1970 είχε συμμετοχή μόνο 20 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το Δίκτυο της Ημέρας της Γης ξεκίνησε την εκστρατεία της Πράσινης Γενιάς, για να κάνουν συμμέτοχους μαθητές, εκκλησίες, και κοινότητες – και να πιέσουν τον κόσμο να υιοθετήσει μια νέα παγκόσμια συνθήκη για το κλίμα.
Το ‘Gaia Rescue’, ήταν ένα έργο της Ημέρας της Γης του 2008, που προωθούσε την παγκόσμια ενότητα μέσα από τη διάσωση του περιβάλλοντος.
"Για να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να λειτουργήσουμε ως ένας πλανήτης, όχι χωριστά ως ομάδες ή χώρες. Θα πρέπει όλα τα παιδιά της Γαίας να την σώσουν από τα λάθη που έχουμε ήδη κάνει". Gaia Rescue, http://www.gaiarescue.com
Φαίνεται ότι η θρησκεία του κομμουνισμού έχει αντικατασταθεί από τη θρησκεία του περιβαλλοντισμού. Όπως ορισμένοι έχουν επισημάνει, η Ημέρα της Γης έχει μετατραπεί σε πολιτική γιορτή για τους περιβαλλοντολόγους γνωστούς ως ‘Watermelons’ (καρπούζια) - που είναι πράσινοι εξωτερικά, αλλά κόκκινοι εσωτερικά.
Η λατρεία της Φύσης και της Θεάς είναι μέρος εορτασμού που ευνοεί ότι προωθούν και οι Wiccans.

Ο Επισκοπικός Καθεδρικός Ναός Γκρέις του Σαν Φρανσίσκο στην Παγκόσμια Ημέρα της Γης 2001, είχε διαθρησκευτικά εορταστικά τραγούδια, όπου συμμετείχαν αντιπρόσωποι από όλες τις θρησκείες. Θιβετιανές καμπάνες ακούγονταν ανακατεμένες με τον ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου του καθεδρικού ναού. Φωνητικά από Ινδιάνους και μουσουλμανικές ψαλμωδίες ανακατεμένα όλα με εκκλησιαστικούς ύμνους και χορωδίες. Εκπρόσωποι από ένα ευρύ φάσμα θρησκευτικών διαδρομών συμμετείχαν στους εορτασμούς, συμπεριλαμβανομένων ιθαγενών της Αμερικής, μουσουλμάνων, Ινδουιστών, Εβραίων, παγανιστών και Χριστιανών» (Δελτίο Τύπου," Ένα τραγούδι της Δημιουργίας:. Διαθρησκευτικός Εορτασμός Ημέρας της Γης στο Grace Cathedral, San Φρανσίσκο, "www.ewire.com/display.cfm/Wire_ID/175)
Στο ‘Ανθρωπιστικό Μανιφέστο II’, (‘The Humanist Manifesto II’), (κάτω από την «παγκόσμια κοινότητα»)» διαβάζουμε: «Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου η καλύτερη επιλογή είναι να ξεπεραστούν τα όρια της εθνικής κυριαρχίας και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης μιας Παγκόσμιας Κοινότητας .. . Προσβλέπουμε στην ανάπτυξη ενός συστήματος δικαίου κόσμου και μια Παγκόσμια Τάξη με βάση μία διακρατική ομοσπονδιακή κυβέρνηση". Επιπλέον, δηλώνει: «κάθε άτομο να γίνει, ένας ιδανικός καθώς και πρακτικός, πολίτης μιας παγκόσμιας κοινότητας".

Ακόμα και ο Carl Sagan, δήλωσε ότι «κάθε προσπάθεια για τη διαφύλαξη και απόλαυση του περιβάλλοντος πρέπει να είναι εμποτισμένη με ένα όραμα ιερότητας". (The Moscow Plan of Action of the Global Forum on Environment and Development for Human Survival, Το Σχέδιο Δράσης της Μόσχας του Παγκόσμιου Φόρουμ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη για την Ανθρώπινη Επιβίωση, Γενάρης 1990 (τελικό σχέδιο), σ.12
Ο Sagan πρότεινε ότι η γη θα πρέπει να "θεωρείται ως ιερή" και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με "προσοχή και σεβασμό» - όχι επειδή ο Θεός την έκανε, αλλά επειδή η Γαία μας έκανε. (‘Religious Leaders join Scientists in Ecological Concerns’, ‘Θρησκευτικοί ηγέτες συμμετάσχουν με επιστήμονες σε οικολογικές ανησυχίες’, Christianity Today, 19 Αυγούστου1991, σ. 49. Πηγή: Κεφάλαιο 11 του Απόκρυφη Εισβολή)
Συνεχίζεται…
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή